нивен (прид.) - тага (имн.)

„Што ти е. Оче Симеоне?“ го прашаа со млака тага во гласот. „Ништо“, им одговори зачуден од нивната тага. „Зошто?“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Неколку бесни удари на ветрот, неколку снежни виори - и нивната тага ќе биде скриена.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тогаш тоа не можеше да го разбере, му беше чудно, а сега исполнет со болка, ја сфаќа таа нивна тага што ја имаа по кучињата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Колку иронично беше тоа нешто што можеше да им ги исполни срцата со радост, а всушност беше извор на нивната тага!
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)