Погодокот беше таков што не ветуваше никаква надеж.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Во прво време немавме никаква надеж.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Не постоеше никаква надеж дека последниот заеднички проект за (без)опасните османскотурски заемки, ниту додека беа живи ниту потоа, ќе биде од некого прифатен за печатење.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Останаа стотиците страници во библиотеките на Татко и Камилски за заедничката балканска историја на народите низ зборовите, на кои ретко кој им го посветуваше нужното внимание, но и неопходните заклучоци за нивното долговечно постоење.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Секаде наоколу лежеа предмети расфрлани овде-онде по собата, без никаква надеж некогаш да бидат средени.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ако фати цибрина, види, ако нема никаква надеж, иди си, нема што да седиш.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)