И тоа што Јанческите не знаеја или не сакаа да кажат како изгледал и што зборувал ајдутинот, (Велеа од што биле обземени од жал за стрика Анѓела и од што се стаписале од страв кога влегол ајдутинот низ Мала врата сега додаваа сам си отворил, не виделе како изгледа дури одвај и разбрале што им зборува), и тоа што не лавна ниту пес и што не шавна ништо друго што е живо, и тоа што утрото не се најдоа никакви траги ниту од Бошета ниту од ајдутинот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Поправо, сите се согласија дека Драганка ископаната земја и бозјето врз неа толку вешто пак ги вратила наместо, што не оставила никаква трага.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Едни, по исплакувањето на Молитвена Вода, прочистени, успеваа да се вратат во крилото на семејството и во крилото на заедницата, (таквите беа оставени на мира, како ништо да не се случило со нив и во нивниот живот), други, кои и потоа, и по исплакувањето на Молитвена Вода, не успеваа да си го повратат мирот и спокојството, стануваа тихи и вовлечени во себе, чудаци, трети, длабоко неутешените, или стануваа божјаци, или одеа во манастир, или, непречени од никого, заминуваа некаде и не оставаа по себе никаква трага.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но тој, гласот, толку многу се изитри во скривањето, божем беше вистински дух, што не оставаше никаква трага по себе.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
За сите нив, по нив, остануваа само добри зборови.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Го нашле и Толета во Полчиште, и бидејќи не можел да докаже што дошол и кај оди, го собрале и него. Но никакви траги од убиството не нашле.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но, каде е таа! Каде таа се сокри? Каде ли замина „џенем“, како можеше зад себе да нѐ остави никаква трага.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ја јадеше јанѕа, немаше никаква трага каде би можела да го најде.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Па и денес местото се вика Велков Гроб, иако денес таму не може да се распознае никаква трага од некаков гроб.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Немаше никаква трага што би била доказ за неговото пушење.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ни цигари, ни запалки, а ни парченце од изронет тутун.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Лозунг што хрватската култура никогаш не го слушнала и што во нејзината традиција не оставил никаква трага.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во четвртокот наутро, сѐ уште немаше никаква трага каде е и дали е жива.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Службеникот од полицијата сакаше да знае дали може да добие повеќе податоци за кражбата. Сатурн ја хранеше мачката и, одвај погледнувајќи го, без заобиколување му рече да не губат време, зашто неговата жена побегнала од дома, а тој не знае ниту со кого, ниту каде.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Утрото, додека нејзиниот сопруг во Барселона не можеше да пронајде никаква трага од неа, мораа да ја однесат во амбулантата, зашто ја пронајдоа онесвестена во локви од сопствената нужда.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Без никаков воведен збор, дури и без да го поздрави, Марија го замоли да ѝ даде цигара. Ѝ даде една, ѝ ја запали, и ѝ ја подари речиси целата кутија.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)