нов (прид.) - бев (гл.)

Со него секогаш можеше да помине неколку убави часови, да чуе од него нешто интересно, нешто ново можеби, зашто во планината сѐ течеше бавно и спокојно, нови беа само деновите што се нижат, времињата што се менуваат.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Не разбирам... нов беше“, – липаше нажалената мајка.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Знам, ги бара чорапите. Нови беа и од чиста волна. Трча боса, нема што да обуе.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)