нов (прид.) - вртоглавица (имн.)

Ветровите што со тебе ноќевале излетаа ко црвени пеперуги Патува сега таа румена шума таа добра сенка на твојата смиреност таа ведра чадовина О ружо на пладнето дали тоа во нас се населува нова вртоглавица Во белиот камен покрај патот израснува еден румен знак Твојот цут во каменот се враќа Дали е тоа предзнак и за нас што дојдовме многу од далеку во тихиот предел на спомените.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Од чаша во чаша не е баш како од уста на уста ама понекогаш може да ги обнови старите воздишки и да предизвика нови вртоглавици.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)