нов (прид.) - личност (имн.)

Едно утро, зад својата работна маса, на ѕидот, на местото каде што, пред неколку години, беа закачени сликите на Тито и на Сталин, ја постави сликата на една нова личност, дотогаш непозната за сите нас.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тоа пак, исплашено од новите личности, се искачи првин на масата, потоа на телевизорот, ја турна вазната и направи повеќе други белји.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Дури откако ќе го задоволи љубопитството со некое воопштено прашање и забелешка посмирено објаснува дека треба да побрзаме.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Онде спиевте? На онаа черга? - прашува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и гласот на новата личност која се обидува да ме зазбори е без глуви празнини помеѓу зборовите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Најгласното во неговите прашања ми се чини е изненаденоста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Маргина 37 33 Mark Dery во Escape Velocity заклучува: „Со должна почит спрема политички разложната рето­ри­ка за злото на митот на убавината, Орлан во своето дело се обидува да го сокрие не толку тајниот сон: да стане првата celebrity на постхуманистич­киот уметнички свет“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Орлан вели: „Кога ќе завршам со последната операција, ќе дадам барање да си го сменам името бидејќи ќе бидам нова личност“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)