- Не туку се лигави – ѝ се вдаде тетка Ане – требаше тоа сношти да го мислиш кога ѝ дозволи на Бреза да ја носи Дена на ноќна прошетка.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Ги знаеме тие случајни ноќни прошетки - ја исмејуваше мојата искрена згрозеност натрапникот Величковски.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ноќна прошетка Леонард Мид највеќе го сакаше градот ноќе, кога можеше во магливите ноемвриски вечери околу осум часот да зачекори на тротоарот, да цапка по изгазениот тревник, онака, со рацете в џебови и во која било насока низ таа прекрасна тишина.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Кај ти беше умот, мајка си или што си?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)