огнен (прид.) - јазик (имн.)

Огнените јазици еден по еден беа голтани од темнината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сите негови темни внуци и роднини се криеја по гратчињата ширум светот, вршеа невидени работи со својот ум или вештерските прсти и белите заби; од небото фрлаа огнени јазици или пак итаа по шумите во облик на волци, под светлината на месечината.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Последните огнени јазици се најдолги, а последната воздишка - најдлабока.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Собата беше осветлена од огнените јазици.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)