Ваквото изведување на цел систем на писмо од одделен извор само врз основа на сличностите и разликите во нацртот на поедините графеми не е методолошки оправдано; графичката сличност на одделни знаци во различни системи на писма не говори ништо во прилог на утврдувањето на генезата на овој или оној извор на системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Со загуба на фонетската вредност кај одделните знаци и со нивно хипотетско натамошно отстранување од алфабетот постојано би се менувала парадигматиката на писмото, а тоа би довело до постојана промена на бројните вредности на оние знаци, кои се останати во системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ваквата особина на ѕеркатагир честопати дава повод за нови претпоставки за генезата на староерменското писмо, така што досега тоа се изведуваше од семитското и делумно од грчкото писмо, од средноперсиското писмо настанато од арамејското или дури непосредно од арамејското северно-месопотамско писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Цртежот на одделни знаци на глаголицата е толку своевиден, што низа истражувачи го сметаат за плод на оригинално творештво на Кирил.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Графичката специфика на глаголицата се прикажува во фактот дека знаците на грчкиот минискулен курзив графички се силно модифицирани од страна на нивниот 96 okno.mk создавач, што формално ги оддалечува од графичките знаци на прототипот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во создавањето на грчкиот алфабет по пат на прилагодување на феникискиот систем на писмо кон грчкиот јазик во целост е сочувана парадигматиката на протосемитскиот систем, при што под парадигматика го подразбираме редоследот на графемите, нивната бројност и нивните меѓусебни односи во рамките на дадениот систем на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Овие знаци-еписемони се карактеристични за грчкиот систем на писмо и за алфабетите, настанати врз основа на грчкиот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тоа е постигнато со замена на семитските консонантни значења на одделните знаци со соодветни вокални значења на грчкиот јазик и со преобразба на некои консонантни значења од семитскиот систем.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Дополнителните знаци во овие системи се создаваат или по пат на модификација на основните знаци или по пат на позајмување на одделни знаци од други извори, при што во некои случаи се користат и постарите системи на писмо на конкретниот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Фонетските сегменти, фонетскиот збор, слог или одделен звук станува сигнатум на графичките знаци во системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Систем на писмо, вброен во фонографијата, со знаци на писмото што прикажуваат определени лексеми од конкретниот јазик се определува како логографски систем и одделниот знак на тој систем е логограм.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ваквата ситуација се објаснува со стремежот за зачувување на стариот редослед на знаци во писмото, и соодветно со тоа, на старите бројни вредности на истите знаци.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)