олкав (прид.) - маж (имн.)

- Лели ме прашаш, невесто, прао ќе ти кажам - му рекло момчето - јас сум од фиљан град, мајка и татко немам, чунки мене мајка ми беше ме родила во една ливада и беше ме остаила тамо, та беше ме нашол еден кираџија и ме зел тој, та ме изглеал до олкав маж и од многуто прекаруање на куќните момчиња ми се здодеа и избегав овдеа колку за пакос.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ете како се свршило пустото наречуање од наречниците - му рекла мајка му и си го грабнала за гуша, та си го избакнала и си го оженила, та је се стори цел домаќин на куќата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И умре Диме од Милевци. Олкав маж беше, ама гладта го свитка и не се исправи повеќе. И умре Тодорица Петкоска. 108
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)