Подоцна се развила полуунцијалата, со што е отворен патот за модерната минискула.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
И... ти Маркос, тука, пред сите нас велиш, дека сме го изгубиле фронтот, дека е отворен патот, со што навистина потврдуваш дека почна во овие, како што рече ти самиот, судбоносни денови, да, судбоносни, да губиш глава... да, Маркос, губиш глава....
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сега за противникот е отворен патот за север.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ја анализирав својата постапка додека фијатот во кој бев седнат зад Х.Х. грабеше на отворениот пат.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Знаете, едно е да убиеш, а друго е да се има некого на совест.” превод и подготовка: Игор Ангелков користени се книгите за Хичкок на Трифо и Богданович 150 Margina #22 [1995] | okno.mk ALFRED HITCHCOCK CHCOCK okno.mk | Margina #22 [1995] 151 The Paradine case Birds Rebecca О К К А Ч А Н А Т А Њ В И В У О ЈА П Х Lifeboat Young and innocent 152 To catch a tief Margina #22 [1995] | okno.mk Славој Жижек ДОПИСНИКОТ ОД СТРАНСТВО (1940) Дописникот од странство е шпионски трилер со јасна политичка нота против пацифистичкиот неутрализам, што всушност ⥊ остава отворен пат на фашистичката нападност; заклучната сцена, радио извештајот на јунакот од бомбардираниот Лондон во свое време делуваше дури непосредно мобилизаторски.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Епа,“ вели другиот, „тоа е направа за лов на лавови во Шкотските висорамнини.“
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Сто шеесет на отворен пат.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Ако редовно ја сервисирате, на 100 километри потребни ви се околу осум литири за низ град и шест за на отворен пат.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Синот на основачот на Османската држава Орхан (1326-1362) ја освоил скоро цела Мала Азија, ја пренел престолнината во Бурса (Бруса) (1326), во 1352 ја зазел тврдината Цимпе, а во 1354 без отпор го зазел Галиполе по што му бил отворен патот кон Балканскиот Полуостров.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Се чини дека уште само кон небото ни е отворен патот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој ден кога Русинот дотрча радосно во бараката кај нас да ни каже дека царот руски паднал, дека има нова власт во Русија и дека ни е отворен патот за назад, Анастас веќе испушташе душа.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Кој тргнал ќе се врати - ако му се отворени патишата!
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Пораката на сите била јасна: тој што го владее Калето, има власт и над душата на градот, имал отворен пат кон северните и кон јужните долини, кон морето...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Според третото обележје романот има универзален карактер, бидејќи иако дејствието се случува во ограничен географски простор, сите мигранти без цел и без надеж за отворени патишта го имаат животот на ликовите на Луан Старова.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Мене ми е отворен патот. Брзам за в Театар“.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)