папочен (прид.) - врска (имн.)

Знаеш, миличок, тој не беше од оние посрани интелектуалци Нес Мееш, кои по искуството со болната тупаница, постојано се пипкаат по стомакот да не им се прекине лигавата папочна врска со строгата Мајка Татковина.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Рече дека народната уметност денес треба да биде „планина на народниот дух, папок на нацијата, со која секој автор треба да остане во невидлива папочна врска целиот свој живот.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Спиев со Ина, се парев со неа, ја обожував; по три месеца изведување на точката со скалата, веќе вежбав на трапез и станав третиот во точката на Ина и Светлана; ги прошетав сите европски градови; читав многу и се дружев со вистински луѓе, носев вистинска облека и пиев вистински вина; потем раскинав со Ина и своите потреби ги задоволував со многу жени од надвор; но со Ина останав сврзан со папочна врска и натаму, и вообичаено, спиев во нејзината приколка. Таа ми беше спасител; сѐ на овој свет.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го мразев целиот свет: сите; и Луција и Земанек, и Фисот, и Партијата; сега конечно се прекина папочната врска меѓу мене и Луција; дури ги мразев и оние што ништо не ми сториле, што беа неутрални, како Земанек; ги мразев затоа што беа неутрални, и со тоа го охрабруваа моето страдање.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А јас ви нудам нешто друго. Ви нудам можност да ја раскинете папочната врска со своето племе и да се издигнете до својот сопствен идентитет.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Народната уметност, таа „планина на народниот дух, папокот на нацијата, со која секој автор треба да остане во невидлива папочна врска целиот живот“ (повторно ја задевав Луција), онаа традиционалната, нема познат автор.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)