А ние ја имаме среќата, (за малку бога да го спомнеше, но во последниот миг се премисли, па сепак беше ова партиски состанок), од Езерово да истекува река.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
„Што правиш тоа, будало?“ праша. „Значи вака изгледа да водиш партиски состанок“, реков.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Охо, значи така!“, реков; „Вие партиските состаноци ги држите во џипот на Фискултурецот?“ „Премногу си зајадлив“, рече.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Го прогонивме Јан од тој свет, но остана мачното чувство дека ни недостига, оти со него бевме блиски; бракот меѓу Земанек и мене дојде како еден вид алиби дека тој свет е сепак реален: дека во тој свет на партиските состаноци, на маскирањата и лагите, на подметнувањата и притисоците, сепак имало и нешто човечко: љубов, здрава, нормална, телесна, духовна, дека од таа љубов ете, се раѓаат и деца.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)