плачен (прид.) - глас (имн.)

Та јас никому нема да кажам ... – скоро со плачен глас исцимоли Мече.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Но Тарик не престануваше да плаче и да повторува со плачен глас: - Јас не ја удрив, јас не.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Им потписнуваат плачните гласови ко на сеници, на кукавици.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)