Надвор врнеше. Капките дожд удираа силно по прозорецот, звукот што го правеа удираше по нашите зборови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ископавме плиток гроб. Немавме ковчег. Ја завиткавме во чаршаф. Врнеше.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Како ноќе во ниедно време заедно со моите другари ги изнесуваме мртвите од бараките и коњушниците и во мракот ги закопуваме во плитките гробови...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Неколкумина се свртеле кон волето во втората запрега чиј стопан останал да гори зад нив во плиток гроб.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Проказник имаше крвави очи. За да не гледаат во него, во крвта на тие очи - неколцина ископаа плиток гроб и го припокрија со земја во неколку дни престарениот Неделко Шијак - умре пред самото разденување.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Ќе го вратам во Кукулино“, рече Трипун Караѓоз. „Ќе го лекувам, ќе го исправам на нозе.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Почина ноќе и на гробиштата под ритчето ноќе во плиток гроб беше погребот. Не даваше скрката подлабоко да се копа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- Говедска жолчка, побрзал Пандил Димулев. - Да бараме говедска жолчка и грутче во таа жолчка. Тоа било доволно.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)