а душата ни лета кон Македонија, кон планината, кон шумата, како оди јагленот, уште шумата ми се гледа в очи, од некои повисоки дрвја не можам да клепнам со очиве, не можам да ги затворам, а и сонот ми беше лабав таму, во Америка,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Децата трчаа по патот, се враќаа и кажуваа до каде е стасана Комисијата; се качуваа на повисоките дрвја крај патот, се качуваа на карпите, одеа со чунчиња по езерото и го следеа идењето на Комисијата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)