Тогаш, излегува дека меѓу нечувствувањето никаква потреба да му се припаѓа на нешто и чувствувањето неодолив порив да влезеш низ примамливион влез на маалскион пијано-бар не зјае никаква непремостлива генерациска провалија, туку само тенок меѓуграничен појас што не е поголем од деценија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако излезе дека сиве овие вечни тврдења за генерациската разлика се точни и актуелни, тогаш би излегло и дека народон што има над триесет години и што денес виси по пијано-баровите бил до пред само кратко време новата генерација што излегла од тинејџерството и не чувствувала никаква лична поврзаност со геј-идентитетот, со геј-културата и со геј-заедницата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И, можеби, и не ги определува.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Упорното одрекување дека геј-културата постои или дека е релевантна за помладата генерација е дел од еден поголем образец.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)