Еден Хичкоков филм кој е „костимиран” и кој сѐ до пред самиот крај не содржи ни елементи на трилер ни навестувања за возбудливост.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Со подвижна камера, без претопи, без временски скокови - успеав да создадам континуирано дејство.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Споредување никогаш и нема.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Дури некои промени во звучниот период, што се однесува до филмската техника, може да ги сметаме за грешење во Ворхоловската естетика.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во Ребека (1940), користеше подвижна камера како никогаш порано; монтажата (клучот на својот стил) не ја напушти, но кадарот при возењето беше многу поочигледен - како во Опседнат okno.mk | Margina #22 [1995] 133 (1945), Озлогласената (1946) и Случајот Парадин (1947).
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Тоа пред сѐ е првиот Ворхолов филм кој во целост е сниман со подвижна камера (ако ги изоставиме ретките зумови и движења во Vinyl и Space); парадоксално, Ворхол којшто упорно ги одбивал предлозите на своите соработници фиксираната камера да ја помести макар за милиметар, тоа обилно го правел во Nedy, кадешто самиот ја врши функцијата снимател.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)