Ова беа и делови од омажот, кој му го посветив на Махмуд Дарвиш, на големата вечер во катедралната црква Света Софија во августовската ноќ 2007 година.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Голем пријател на Албер Ками, делејќи заедничка работна соба во еден период кај издавачот Галимар, ги споделува во неговата медитеранска поетика според која Медитеранот останува негова дефинитивна татковина, како суштински дел од татковината на животот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Пред неполни триесет години, во 1978 година, со него се најдов, како и со другите на вишинката на манастирот Свети Наум, да му ја покажам мојата варијанта на балканскиот егзил, да му говорам за подводната граница во Езерото, вардена од змејот, за нашето вечно патување преку границата, за варијантите на медитеранскиот апсурд.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во мојата интимна прикаска што му ја раскажував за подводната граница и змејот кој ја варди, за делбите кои имаат силен корен на Балканот и кои историските изми не престануваат да ги зајакнуваат, за мојата потрага по балканската хармонија, Робер Мале, ми ја посвети песната Свети Наум.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)