Повикувајќи ја двојната идентификација на гледачот со мајката и со ќерката, и едната и другата сцена даваат средство за поставка и преодигрување на невозможно поделените приврзаности на абјектното дете гладно за моќ.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тие поделени лојалности не се само психолошки.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
(Според Пруст, кој толку добро ја разбрал оваа амбивалентност и кој толку живописно ја прикажал во првиот дел од Накај Сван, борбата на детето за контрола врз мајчината љубов неумоливо ја воспоставува сцената за наредните, слично предосудени возрасни обиди да се поседува субјективитетот на другите предмети на љубовта.)
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Одбивниот, но силно харизматичен лик на Веда, значи, предизвикува чувство на поделени лојалности кај гледачот геј-маж, сложена емотивна внесеност во оваа сцена на двојно отфрлање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сигурно, таа поделена приврзаност може да го оживее или да го подгрее споменот од детството за мајката замислена и како невидено попустлива и како неприкосновено строга, трогната од близината со сина си, а пак морално или естетски згрозена од неговата настраност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)