Пред неа беше немоќен, а најсилен, неопитен, а спокоен додека нејзиниот глас му прикажуваше, го поучуваше и го водеше.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Таа ја имаше онаа древна, подзаборавена женска умешност на освојување со гласот, со зборот, со приказната.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)