позитивен (прид.) - закон (имн.)

Но, додека Монтескје грижно ги чуваше разликите меѓу позитивните закони и универзалните начела на правдата, Хердер сметаше дека ништо не ја надминува мноштвеноста на колективните души: сите наднационални вредности - правни, естетски или морални - лишени се од својата врвна власт. 21 Хердер има тенденција да стави точка на онаа древна заблуда на разумот што се состои во стремежот човечките дела да се истргнат од нивниот контекст и да се издвојат од околината во која се произведени за да може да се просудуваат соодветно на вонвременските критериуми на Доброто, Убавото, Вистинитото.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
На овие правно “сиви” подрачја на “слободата” секој е препуштен сам на себе и на својата совест, на непишаните закони, на обичаите и на своите насобрани искуства на стапување во нив, што претставуваат комедии и трагедии на идентитетите - на претставите што ги имаме самите за себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Затоа подрачјето на односи, за кое што ознаките “толерантен” или “нетолерантен” се посебно соодветни, започнува онаму каде што позитивниот закон замолкнува (или сѐ уште не проговорува), и затоа постапките на субјектите не можат да се сметаат за последици на стравот и на негативната мотивација, што ја предизвикуваат законските закани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во оваа земја постојат позитивни закони.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Стравот од казнена санкција не може да биде психолошки мотив на толерантно однесување во моралното значење на зборот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)