При секое поминување по оваа патека, помислувам дека е потребна полна концентрација не само на погледот туку и на секој нов чекор, а тоа истовремено збунува и вознемирува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност таа извитканост на патеката што води над самиот амбис те принудува да внимаваш а тоа помага да се оддалечиш барем за момент од сите оние неугодни размисли што најчесто ги одгледува токму осаменоста.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)