полн (прид.) - љубов (имн.)

Тој - единствен син на мајка, без татко, таа - полна љубов, ама јалова, набркана од свекрвата зашто ни по осум години во шталата дете не заплакало.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Живот со бесконечно одлаган оргазам живот полн љубов во којашто само другиот ужива.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)