Никакви други спонзори немавме (не ги ни баравме), што значи дека не потрошивме ни еден македонски порески денар, на што сме горди, а она малку пари од продажбата се исто така скоро безначајни, на што баш и не сме горди, но тоа е.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)