Дури благодарение на случајно читање на еден труд на лингвистот К. Абел, што се појави како посебна брошура 1884 година, а следната година беше вклучен во авторовите Расправи од науката за јазикот, започнав да ја разбирам особената тенденција во работата на сонот - занемарување на порекнувањето и со исто средство на изразување, презентирање на она што е спротивно.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)