Од    искуство знам дека електричните и фотичките сигнали продираат на сосема различни начини: сигналот    од ТЕNS уредот влегува во содржината на сонот како потрес, како течност што струи низ кожата, односно    како зграда што се руши; фотичкиот сигнал се појавува на помалку драматичен начин: како одраз на    сончева светлина од мазна површина, односно како фотографирање со блиц. (Gilchrist 1995:3)         (...) Во проектот на ICА во Лондон тој за публиката поставил посебни фотелји; прилагодени во    однос на телото тие фотелји на публиката ѝ овозможиле со кожата да ги осети електричните сигнали на    спијачот со коишто управувале нивните мозочни бранови.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)