последен (прид.) - алка (имн.)

Ги држеше само последната алка, која пред очите на Рада, не издржувајќи го товарот, почна полека да се отвора, да се кине.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој, и само тој е најважната последна алка во решавањето на проблемот“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сонот во кој полека се отвора и кине последната алка, исто како што попушташе стисокот на нејзиниот љубен.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И денес, јунакот на овој роман живее со споменот на последната алка опкружена со топлината и светлината на двете ѕвезди што сплаварот ѝ ги остави некаде на полпат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Социјализмот, теорија што се појави во почетокот на деветнаесеттиот век и претставуваше последна алка во синџирот на мислења што се протегаше назад сѐ до бунтовите на робовите во Античко време, сѐ уште беше сериозно заразен од утопизмот на минатите времиња.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)