последен (прид.) - благослов (имн.)

Да ти се живи, вековити, некој к'смет господ да му даде, да се пофалиш со неа! — и најпосле пред самиот праг на вратата последниот благослов го истури на Крстева сметка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тоа е среќно паганска желба, некаков вид давање благодарност, која секако повеќе го потврдува животот (ако така може да се каже за една хипотетична желба во последните часови) отколку последниот благослов или дури „доведување на своите работи во ред”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)