И јас сум прероден Јас сум свој по векот минат Во ова чистилиште Во оваа палата од запален сон Сместена во далечна Туѓа ноќ А, сепак, моја ноќ Што, ене, ви мавта Од последниот прозорец на векот.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Ќе речат: си поминал одовде со иста трема пред да зачекориш по тенките скалила кон последниот прозорец (а сакаше само срцата на луѓето да ги ископаш од правта и да ги кажеш нивните тајни)***
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)