Дворжак зборува за ликови што создаваат “аморфна маса” - токму тоа важи и за последните слики на Тинторето, за кого Дворжак пишува: “колорит со пепелни бои од кој се издвојуваат поединечни тонови како пламени цветови”.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ја гледам здробена последната слика, насмевката последна на неговата ќерка што се пресели и заспа во Господа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Царот заповеда да се подготви телото на упокоената, да се викне зограф што ќе наслика последна слика на неговото чедо, и да се сметат стакленцата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И пак се расприкажав, а времето беше стигнато за џелат и судија; дојдоа тие, ја треснаа вратата на одајата и во следниот миг застанаа како од ровја трештени: пред нивните нозе, пред моето легло, стоеше составено скршеното огледало, со скаменетата последна слика во него, со ликата на прекрасната, преубавата ќерка на царот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
При секое спуштање ковчегот оставаше отисок во снегот како последна слика и трага од Богдан.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Дали затоа, или заради старото предание кое вели дека огледалото се скаменува кога оној што умира се огледува во него за последен пат, па засекогаш ја чува таа последна слика и веќе никој друг не може да се огледа во таквото скаменето огледало, дали велам, заради тоа предание, не знам, но одеднаш огледалото самото од себе се сви и следниот миг – распука.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Разговарал: Paul Taylor извор: Art Flash DD ПТ: Ќе ги изложите вашите последни слики од циклусот “Тајната вечера”, во Милано оваа година. DD ЕВ: Да. DD ПТ: Кога се работени сликите? DD ЕВ: Цела година работев на нив.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)