- Последната со која летав на крилјата на љубовта се викаше, се викаше, се викаше Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Арнотија ли е тоа што прима таа на своја служба Македонци, кога последниве со службата, или заради неа, ја заборавуваат својата татковина и нејзините интереси ги жртвуваат на бугарските?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние видовме колку се народните интереси тесно врзани со јазикот, а последниов со карактерот и духот народен.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Си бројам така наназад, се думам кога се видовме последно со Никифор.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)