Зарем тогаш највисокиот уметнички ранг не се постигнува во приближувањето на изворните гестови (иако не во невозможното соединување)?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тоа што не успеваше да го каже со зборови, се обидуваше да го дополни со живите очи, со тие за нас постојани извори на сина добрина.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Данте во 33 пеење од “Рај” опишува како конечно го гледа Бога: “luce eterna”, постојаниот извор на светлина.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)