поткован (прид.) - цокула (имн.)

Возачот, помагајќи си со батериска светилка, удираше со поткованата цокула по гумите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Удира патерицата по калдрмата. Тропа едностојно и поткованата цокула.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Види го она малендавото, испиеното, како удира со поткованите цокули, - му се обрати Пандо на Нумо: - Оп, за малку што не падна.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тропаат поткованите цокули на Коста, шушкаат скинатите опинци на Кузе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Нумо - тивко изусти Коста и си го стави прстот на усните. - Прави се дека не ме познаваш.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го памтиш ли Јован? Нумо климна со глава.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)