Оваа претпоставка му наложува на терапевтот да биде чувствителен на постоењето на неизречената дилема, љубопитен во врска со она што го попречува потребниот разговор и особено внимателен со чувството на непријатност на симптоматичната личност.                                                                                     43 
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)