Спротивноста помеѓу убавецот и кампот што ја опишува Њутн се јавува во сиот свој антагонистички сјај во една сцена кон крајот на првиот чин од драмата на Март Кроли од 1968 година, Момците во групата (The Boys in the Band), првиот театарски хит кој беше пресвртница и кој експлицитно и успешно го стави на меѓународна сцена машкиот геј-друштвен живот (како што се живееше во градот Њујорк).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Најнакрај, пред големата воздишка, грнчарот сфаќа дека додека го лепел грнето бил почесен гостин во времето во кое среќа е да имаш среќа и кога никој не те гушка од среќа.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Нејзиниот сопственик беше присутен на ревијата како почесен гостин кој овозможи штофови и изработка на голем дел од моделите во неговите простории кои беа опремени со најсовремени машини од Кемниц, Германија.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
- Значи, ако јас сум кумот, ти старосватица, ние сме почесните гости на иста венчавка, се досети Виктор.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И исто така нема толку благородни за од лажна да направат вистинска свеченост.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Напред беше сцената каде што се редеа почесни гости, професори, студенти… Држеа предавања и говори.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Затоа сите три воведни говори беа досадни: на љубљанскиот градоначалник Рупел, претседателот Кучан и потоа и почесниот гостин, Мери, претседател на иста таква банана држава каква што е нашата Словенија.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Каубојот, еден страшно згоден ороспиец кого го носат на некој роденден како сексуален подарок за почесниот гостин, почнува нешто да се жали и да бара сочувство поради некоја спортска повреда со која се здобил неодамна во вежбалницата: „Ми се отпушти раката кога се кревав на бицепси“, вели – никого не го интересираат деталите многу-многу, ама овој сепак си меле, онаков симпатично неупатено опседнат со себеси – и акнав на петициве и си го свиткав грбот“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)