прв (прид.) - врата (имн.)

Влегоа во првата врата лево каде што со поткревање на главата ги пречека некоја сневеселена девојка. „Почетник?“ праша девојката.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Грдан чукна на првата врата од ходникот на администрацијата, во која имаше и пепелници до клупите како плукалници во чекална на забна амбуланта, па иако не слушна некој да му одобри да влезе ја притисна кваката и ѕирна внатре.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мајка ја беше понела врската клучеви од куќата крај Езерото и напуштената куќа крај Јонското Море од нашите предци, светите книги Коранот, Библијата и Талмудот, покрај кои ја шепотеше тивко молитвата на сите вери кога ја минувавме границата, а Татко неколкуте главни книги од својата подвижна егзилска библиотека, како и неговиот започнат проект, ракописот за Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше сигурно оти во метафизичката стратегија на Мајка еден од клучевите ќе ја открие историјата на бравата на нашето отворање на првата врата во животот во егзил, а додека спасувањето на татковите книги ќе ја продолжи семејната историја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Љубезно ве молам млад господине, по скалите, првата врата лево.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Беше вака: Пред нашиот стан, во којшто се влегува низ двојна врата, се поздравуваме со соседите додека Борко ја отклучува првата врата, па го врти врзопчето и со другиот клуч ја отвара и втората.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Мракот му се лепеше за кожата и тој затропа на првата врата сменувајќи ги тупаниците како чекани. Брзо, со сета сила на својот страв.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)