прв (прид.) - значење (имн.)

Откако го коментира првото значење, тој додава: „потоа, со едно семантичко продолжување од високо филозофско значење, личност лишена од интелигенција, суштество осиромашено од разум.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
“Нарацијата”, вели Расел, “се поклопува со развитокот кој може да го усклади првото значење (земено како почеток) со второто (земено како крај)”.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)