Заканувачки ми прошепоти, да не слушнат другите: - А бе, нели ти реков неколку пати утрово во Музејот, па во првата кафеана да внимаваш каде одиш со умот!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во првото кафеанче седнав да испијам кафе, ја пикнав раката во кожната ташна што ја носев обесена на рамо, а која сега ја имав положено на масата пред себе, и го најдов својот адресар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Влеговме во првата кафеана.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)