Со првата операција на чичко ми, пристигнувањето на Алексадар со полноќниот авион од Берлин, замислениот поглед на дедо ми, отпатува моето детство.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ни првата операција не беше задоволство... но сега... останува уште само една висока цревна фистула, а после воден кревет.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Семејните ручеци за 29 Ноември умреа заедно со дедо ми Борис Кривошеев.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)