Но првиот пат беше најубаво!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се сеќавам, јас како дете бев многу фрустриран.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Така во просветителството прв пат со помош на методична обдукција добиваме достапност до информацијата, а таа постапка се продолжува и степенува сѐ до денес, кога обдукциската информација станува и естетска, кога внатрешноста на желудникот може да функционира како естетска слика затоа што рефлектира некоја друга физикалност, некоја друга реалност, други линии и црти, а исто така пружа и специфична естетска угода што најлесно можеме да ја наречеме угода на интеракција, односно задоволство поради тоа што сме присутни на далечина.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тогаш прв пат почнав да се сечам и бодам.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Пиво, млеко или кисела вода, не одбирам!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Гледајќи го ликот на Петар кој задоволно спиеше предаден на милувањето на сончевите зраци, Трајанка за прв пат виде две светлини споени во една.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но првиот пат е дислоцирана однадвор. Се разбира, тоа беше Хитлеровата инвазија.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Како ли ми ја врзува женава оваа вратоврска! Како божем прв пат да ѝ е тоа.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Дали поради сопствената малодушност или инфериорност, или пак некомпетентност, за прв пат се почувствува исфрлена од колосек.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
После сето она што го минавме на претходното место воопшто немавме примедби на куќава, но набрзо по вселувањето секое утро почнав да забележувам траги од тела на некои крупни бубачки по тепихот на долниот кат; случајни, како мртви глисти на улица после дожд; а кога прв пат ги здогледав, личеа на топченца волна или парченца кал од детски чевли, или, понекогаш, ако завесите се навлечени, толку потсетуваа на дамки од мастило или темни изгореници што се ужаснував, бидејќи, уште на самиот почеток, тој дебел тепих ме беше престрашил, па првата недела чекорев по него посакувајќи чевлите да ги прождерат моите боси стапала.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
После тоа често им приоѓав близу: прв пат воочив дека златната ларва се разликува; меѓу челустите им го ставав со лак премачканиот нокт што го пуштав да порасне; го посматрав движењето на нивните челусти, краковите на пипалките, главите во форма на череп, линиите што го опашуваат абдоменот и во положбата на оклопот, дури и онака превртен, ја пронајдов жестината на погледот на Гогеновите домородци.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Тогаш за прв пат видов дека рефлектирачките очила се хируршки вградени, среброто мазно се креваше од високите јагодици, затворајќи ги очите во нивните дупки.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Целта на сувенирот е да предизвика идентично расположение (сеќавање, емоција...) како и “првиот пат” и затоа неговата вредност е материјално немерлива. = времето на предметот = “...
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тоа прв пат му се случи кога Рози го презеде од Кети пакувањето на кутиите за ручек.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
„Знаеш дека го казнив уште првиот пат кога го фатив како го прави тоа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Зашто тој, уште кога првиот пат се појави пред селаните, кажа дека е многу среќен што во неговиот дом живее смок.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
(Таква сигурност, тоа подоцна го видов, во циркусот немаше; никој таму не можеше да ти гарантира дека, иако си извел една точка на трапез повеќе од петстотини пати, ќе ја изведеш и петстотини и првиот пат.)
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Луција се врати по десет дена; не изгледаше посебно исцрпена, како првиот пат.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Фјодор ја дига крагната на својот капут и со брз чекор се губи зад аголот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Таа вечер за прв пат ја облече сукњата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тоа ни се одвива пред очи: се случува дејство и гледаме вистински настан, исто како што гледаме други настани што се случуваат околу нас.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога Вацлав Нижински го подражавал чисто изгледот на тенисот, како да е изведба или танцова приредба, а не спортски натпревар и кога се послужил со особените движења на тенисерите како основа за својот прочуен балет Игри од 1913 година, критичарите се згрозиле: се бунеле дека изгледа воопшто не ги разбрал вистинските правила на играта и целта на играњето тенис.289 Не е случајност, тогаш, што спортските натпревари – со еден-два ретки исклучоци – никогаш не се преодигруваат, препоставуваат, преизведуваат точно онака како што се случиле првиот пат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Една игра, со други зборови, не е изведба – барем општествено не е така кодирана.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа беше патот до кој требаше да се стигне, но до неговото платно водеше првиот пат – работ на маглата.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Трипати земјата не ме прими. Првиот пат смртта се беше престорила во вода.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кога прв пат ја видов, помислив дека таа во самовилските коси, долги и необично црни, ја крие ноќта, а во ноќта сатаната.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Го ѕиркав, го меркав внимателно и упорно нарисаниот, ги врзав зениците врз неговата лика и, за прв пат, забележав дека таа лика не е светител, дека нема знак и белег како останатите светци.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Долгиот прашален поглед на Сликарот откри уште две чуда, што првиот пат не ги беше забележал.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Уште првиот пат кога те видов, се видов со тебе“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Првиот пат кога слушна пукотници во далечината која беше доволно блиску до мирот во кој живееше и од кој спокојно можеше да филозофира за состојбата во земјата, се стресе.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Се сеќавам на мигот кога за прв пат во Штипскиот театар влезе хрватскиот режисер Иван Лео Лемо.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кога по завршувањето на претставата, во гардеробата ќе ја праша зошто така лошо го интерпретирала ликот на Јулија, таа му се исповедала: „Вечерва прв пат во животот, ја проѕрев шупливоста, лагата, будалаштината на празната приредба...
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
(Трга кон претсобјето. Како и првиот пат тој го вади, го полни својот револвер. Истото го прави и Иван.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Една од најдобрите стратегии е таканаречената “танте за танте”: елементот на сложениот систем ќе соработува првиот пат кога ќе наиде на противник а натаму ќе ја повторува реакцијата на противникот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јас со она пушката од рамо само додека минуваше крај долката, од која го скорна првиот пат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Повторно сакаше да избега како првиот пат. Но, овојпат подалеку.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И затоа кога истата таа година, во летото, во време пред да почнат жетвите, го најдоа Хаџи Ташку со здробена глава на ничиј синор, ни на веселечки ни на кадиноселски, туку точно на местото каде што денеска Пазарџиски Пат за прв пат ја прегазува железничката линија, никој освен потковичаните не се досети кој можел да му го „пресретне“ патот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тогаш, кога Акиноските за прв пат се доселија во Потковицата, се пронесе глас, но тоа не беше вистина, дека султанот, Мустафа Челеби, Лажниот Мустафа, (1419-1421 година) за да им го остави Имотот, им понудил да преминат во исламска вера, но кога тие го одбиле, се разгневил и им заповедал на властите да им ги оберат магазите во безистенот во Битола и да ги протераат во Потковицата - за заедно со другите раетини да работат за него.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Па, сепак, и покрај силното препотување, и покрај тоа што сѐ му се сплетка и измеша во главата, и покрај госпоштината со каква тој по прв пат се сретна и се уплаши од неа, реши да остане упорен и да ги прекори.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Бендот ја најави својата најнова композиција, за која што рече дека фановите ќе имаат чест за прв пат да ја слушнат вечерва. „Мара ми се скара“.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Ако зборуваме отворено, кога сме кај уживањето хероин, впечатокот од првиот пат е секогаш дефинитивно најсилен и сите понатамошни случаи се само обид да се долови чувството на понесеност од тоа прво искуство (што со посебна важност Едмунд Вајт / Edmund White/ го кажува за љубовта).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Како и да е, искуство од 10 фунти на нередовна база не е доволно за развивање 84 зависност, ниту за да биде толку лошо како во новелата на Вилијам Бароуз (William Burroughs) со симптоми како вознемиреност, тресење, потење, хипертензија, спонтани ејакулации, губење апетит, неконтролирани напади на дијареа, повремени грчеви на дебелото црево, итн., со постепено смирување од над пет до осум дена.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но, сега прв пат се соочуваше со човек од ковот на Климент Камилски, кој не можеше да го класифицира во ниту една категорија на балканските идеалисти во Париз.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За време на византиската епоха најмногу се шират рецептите за подготвување на баклавата, посебно таа со 33 кори, поврзани со 33 години од животот на Христос!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но беше изненадена, кога за прв пат откако се вселивме во куќата крај реката, го виде Татко неспан цела ноќ, со книгите и неговиот нов пријател по книга Климент Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зар не беше оваа библиотека збир од соништата предизвикан од секоја книга, кога прв пат ќе се најде во рацете на сопственикот, поврзана со некој настан, задржан во потсвеста и сега се појавува во сенката на ноќната тишина на библиотеката.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Носеше свечен костум и пеперушка, купена уште во Париз и носена за прв пат во оваа пригода.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Климент Камилски ја замоли собарката да му го испегла сивкавосиниот костум и за прв пат ја стави својата светлосина вратоврска купена при претходниот престој во Париз.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски слушајќи го Татко со наплив на видлива возбуда, кога тој го спомна рајот на детството, почувствува дека се дојдени неговите вистински пет минути за да изнесе прв пат на Балканот една од скриените пораки на неговата париска дисертација Придонес за студија на детето во контекстот на јаничарската судбина на децата и воопшто на народите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Откако ја вкусија и пофалија мајсторски подготвената баклава, Камилски се најде повикан да се доискаже за потеклото на баклавата: Постојат тврдења дека баклавата прв пат се појавила во Централна Азија, според други во античка Грција, а според трети во Сирија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И во такви мигови очај предизвикан од непокорот на книгите наредени според неговата волја, но едновремено од некакво внатрешно задоволство кое само тој би можел да го почувствува, Климент Камилски појде кон нашата куќа крај реката да се сретне со Татко прв пат по неговото враќање од Париз.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Очигледно, дури и тој не можеше да ги сокрие возбудата и тагата, да не се заниша кога ме виде првиот пат.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Тој е свет човек, чува од зло.“ „Не сме сонувале“ , му рекоа „Видовме голема челична каса, зашто прв пат кога те баравме згрешивме и затропавме на неговата врата.“ Застана; гледаше со неверување.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Крајот на доктор Хакер (Doktor Hackers Ende) прв пат се појавил во Die neue Kunst I/1, 1913. 62 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Peter Krieger ЕКСПРЕСИОНИЗМОТ - ПОЧЕТОК НА МОДЕРНАТА ВО ГЕРМАНИЈА (краток преглед на дејствувањето на групата „Brücke”) Зборот ‘експресионизам’ како поим на стил во Германија прв пат е употребен 1911 година во каталогот на берлинската сецесија за еден прилог за француски уметници од Матис до Пикасо, а почнувајќи од Херварт Валден, покривајќи ја целокупноста на сите модерни струења.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Имавме едно многу храбро курирче, се викаше Иге, го викнав, но првиот пат не слушнав одговор, па повторно викнав по него: Иге!
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Решив да викам, но да не ме видат.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Сега за прв пат постоеше можност да се изнуди не само целосна послушност спрема волјата на Државата, туку и целосна униформност на ставовите за сите прашања.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Првиот пат кога се обиде да пуши, почувствува мачнина, но штедеше и го растегна траењето на кутијата цигари долго време, пушејќи по половина цигара по секој оброк.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
До сега се трудев никогаш да не почувствуваш болка.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Не знам дали тоа ќе се случи денес или многу подоцна, тоа го знае само Севишниот, но кога и да се случи, мило мое, прочитај го ова што ти го оставам како единствено наследство што можеш да го имаш од мене и пристапи ми на судниот ден како дете кое за прв пат се соочува со животот.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ноќва за прв пат ти ја подарувам таа слаткост.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се сеќавам кога самиот за таа фотографија велеше дека е историска, оти штотуку ја имал соблечено партизанската униформа и за прв пат облекол костум.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ноќеска повторно го сонував оној сон, но наместо она физичко чувство на ужас што го доживеав првиот пат, а какво што никогаш несум доживеала на јаве, овој пат имав некакво интензивно, мачно, скоро сладострасно чувство на ученик кој е фатен дека не ја научил лекцијата за која јасно му било речено дека мора да ја совлада ако држи до својата иднина.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Кога првиот пат отидовме заедно тројцата се восхитувавме на разновидните видови риба, а ти беше непресушниот извор на знаења, ни објаснуваше која риба како се вика, какви карактеристики има, во кои води може да се најде.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Едната "јас", којашто се надеваше дека и во новонастанатата ситуација ќе испаднеш победник, дека, како и првиот пат ќе се бориш, ќе бидеш јак, ќе издржиш…, па ти ми рече седум години, а не поминаа ни четири, а другата "јас" која си велеше самата на себеси: "Мора да бидеш јака, мораш да издржиш, те чекаат тешки денови, него ќе го нема…
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
г) Во август 2008, со првата измена на ЗРО (2005), се интервенираше во сферата на казнените, или по ново, прекршочни одредби – со кои, како што веќе подвлековме, прв пат по подолг временски период, казните неколкукратно се зголемија – но, од друга страна, се намалија поведенијата за кои тие се пропишуваа – и тоа од вкупно 31 на 24 прекршочни дејствија!?
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
За прв пат е прецизирано и тоа дека работникот- приправник има право на плата, определена според закон и колективен договор, но не помалку од 50% од најниската плата на работното место за кое се оспособува (чл. 114, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Односно, до престанок на дејствување доаѓа кога „така ќе одлучи надлежното тело на синдикатот, односно здружението на работодавачите, кое со статутот е овластено да одлучува“ за ова важно статусно прашање (чл. 28, ЗИДЗРО/окт.09); г) исто така, за прв пат, а со цел јакнење на социјалниот дијалог во државата и усогласување на конкретните мерки што се преземаат во сферата на економската, социјалната и развојната политика, се пропишува основање на едно советодавно тело, без поголеми изречни прерогативи за самостојно одлучување – наречено Економско- социјален совет, чијашто дејност се темели на потребата за трипартитна соработка меѓу Владата, репрезентативните синдикати и репрезентативните стопанските комори, при решавањето на економско- социјалните прашања и проблеми (чл. 246-247, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Но, само по неколку месеци, со втората измена – од декември истата 2008 година, се предвиде дека, во оваа ситуација, на работодавач кој е правно лице, ќе му се изрече глоба во износ од 15.000 ЕУР (чл. 8, ЗИДЗРО/дек.08); • за прв пат е воведен и нов член, 266-а, кој предвидува дека – ако трудовиот инспектор утврди дека е сторен некој од наброените прекршоци, должен е на сторителот на прекршокот да му предложи постапка за порамнување и посредување, согласно со Законот за прекршоците (2006) – чл. 29, ЗИДЗРО/авг.08.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Законот за еднакви можности на жените и мажите (ЗЕМЖМ) за прв пат е донесен во 2006 година 1 и е изменет еднаш, во 2008 година. 2
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Дванаесет години подоцна, со носењето на новиот ЗРО (2005), кај работниот однос со приправници или „чираци“ (термин кој, со право, се чини надминат, а симптоматично е тоа што за прв пат се среќава во ЗРО/05!?) – односно, со лице кое прв пат започнува да врши работи соодветни за видот и степенот на своето стручно образование и кое професионално треба да се оспособи за самостојно вршење на работата – приправничкиот стаж си остана на најмногу 17 една година, ако со закон не е поинаку определено.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Тоа што и првиот пат кога ја доведе, и наредните денови, Хелвиг не ја претставуваше, за нив беше поприфатливо.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Нападнаа агите на тврдината првиот пат со петшестотини души; се јазеа по ѕидовите, носеа скали за да се качат и префлат внатре, но од тврдината пукаа пушки и пиштоли навреме, и ги испраќаа кај големиот пророк сите оние правоверни што успеваа на некој начин да ги појават главите на ѕидиштата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Игнорирајќи го гладот или залажувајќи го со по некое јаболко или некое зрно леблебија купена на одморите, се дружев со хероите на Шолохов од Тихи Дон откриени за прв пат во првиот том купен од една антикварница во Суботица, издание на Космос од Белград од 1940 година.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Прв пат го чуле Петре Караколев како го поткрева гласот Затвори си ја таа чорапата да не ти ја затнам со завратник! рекол Петре и после гласот не ѝ се чул.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Вангел Русјаков уште првиот пат довлечка машина за ронење пченка, додека пак Петар Караколев, мажот на Родна, неколку пати се враќаше и покрај облека и постелнина изнапикана во вреќи, донесе еднаш машина за шиење, а друг пат некоја поинаква и од машина за шиење и од машина за пченка ронење.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Таа не размислува за Дине и за Риса на која лицето ѝ станало црно како шамијата околу него, туку на станов за прв пат во неа го населува Доне.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Од тие причини се избезумив кога првиот пат го слушнав Документот...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Молчи, Јордане! Засрами се!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Си бил татко, знаеш колку е мачно, колку е тешко во туѓина да чуеш дека прв пат си станал татко...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
И едниот и другиот беа послободни отколку првиот пат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Мене, најмалиот, ме крена високо. Велеа дека тоа го чинел прв пат.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Многу години подоцна, во основното училиште, кога прв пат го учев францускиот јазик, Мајка ни го откри знаењето на овој јазик, кога требаше да направиме некој мал состав на француски јазик или да одговориме на прашањата од француската граматика.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Зар за овој свет Мајкин повод, за една нејзина книга од библиотеката која постојано носеше опасни книги, да го рече за прв пат своето „не”?
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
За прв пат дозна дека Мајка, во Солун, учела и француски јазик.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Кога се виделе младенците прв пат, веднаш си се допаднале. И тоа, можеби, е најзначајното.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајка го споделуваше Татковиот култ кон книгите уште кога се омажи за него, ама сега некој за прв пат ѝ подаруваше книга, и тоа необична книга која ќе ѝ припаѓа само нејзе.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сакав да им кажам, секој ден да им подаруваат на нивните мајки по трошка време од нивните животи, пред да згасне насмевката со која прв пат сме ја откриле нашата мајка, на самата врата на животот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Нерешителен да го стори пресудниот чекор во едната или другата насока, првиот пат да ја прифати „отоманската врска” која му се нудеше преку неговиот славен вујко Фетхи-беј Окијар, а вториот пат, да ја прифати „француската врска”, преку францускиот генерал Едуард Огист Мортие, командантот на окупираната зона на Поградец, за време на Првата светска војна, Татко засекогаш си остана во „балканскиот лавиринт”, како што и самиот рече во една пригода.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Пред вас е неговата мајка која ја гледам за прв пат...
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Не знаеше и не се бореше да за не сонува ли или повторно доживува или сега за прв пат влегува во оној настан што можеби еднаш го дожевеал само како мисла, како колебливост, како туѓ настан, што расне во ассоцијации на сетилата-од линија или звук или мирис, или се заедно, и стои како недогледен пламенен столб збуцан во темнината. Како вжарен нож.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Како и првиот пат, првин намина кај Хаџиевци.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Кутриот, не ја разбира иронијата, си рече во себе, но сега за прв пат мораше да се огласи: - Другар Горски ве молиме вашите согледби да ги насочите кон живиот свет на Езерото, кон прашања битни за нивниот опстанок, доколку дојде до промени на составот на водата на Езерото, со градбата на хидроцентралите, со менување на текот на блиската река кон Езерото, вклучувајќи ги и јагулите, за што е предвидено да се преземат и посебни мерки.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Како што првиот пат што идоа, така и тогај беа си долетале на нашава земја.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Веќе ти е платното в дланка и четката и боите и раката прв пат ја чувствува изненадата на непознатите трпки.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ќе се фрлиш за прв пат
главечки, ќе пливаш само за себе
butterfly, ќе плуташ, ќе нуркаш
оддалеченоста од брегот ќе ја одмеруваш
по пробивот на сонцето, ако го има
по работата на срцето
по подноктиците
перките и алгите
по трагите од морските пци
ќе ја унапредуваш техниката
отскок на површината
во последен миг
неверна кон сѐ
кон животот посебно:
ќе палиш огин и ќе голташ жар и пепел
во ждрелата на оние кои во тебе гледаат
неидентифициран плод, увод во гревот
зашто другите, одбраните, некаде далеку
ѕемнат во истите ноќи, подоткриени
јазикот го вадат од мрзеливи легални усни
и скришум ги бришат своите
благоглаголливи:
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Нумо, заради тоа што првиот пат се вмеша во навалицата која го преврте и почна да го гази, сега си стои настрана и никако не може да ја здогледа кабината на камионите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Дали проблемот е со неговата неврохемија? 56 Margina #21 [1995] | okno.mk Јас првиот пат паднав на крајните медицински испити во целост.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Никогаш не дознав зошто паднав на сите испити.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
А: Ракот значи на крајот сфати дека нема такво нешто такво како Совршен Грамофон.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ж: Па како што претпоставувате, се случи истото што и првиот пат, грамофонот се распадна на безброј парченца исто како и плочата.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тука Хорацио, за прв пат откако седнав на клупата до него, се насмеа на својот препознатлив начин – широко, гласно, тупкајќи ме по рамото: Баш така, миличок. Црв во газот!
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ние децата прв пат го слушавме ова и веднаш насетивме дека ќе имаме што да чуеме.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Остави ги работите сами да си бараат корито, сами да си се редат, навистина така си реков и кренав раце, иако, ова нешто за прв пат го признавам, на жената не ѝ е лесно кога нејзиниот маж ќе се заплетка на такво место и со такви луѓе.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
ТЕОДОС: (Присуствато на домашните го стреснува, го истрезнува скоро сосем, се напрега да стане, да се исправи, да се истопори, и да загосподари.) Не!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КЕВА: (Погледнувајќи го Теодос, прв пат во животот без стравопочит, дури со остар упрек и презир.) Ама...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПРИКАЗНА Ѓ Иако штотуку оженет, Ѓ имаше една забранета комшика Елена. Ѝ фрли око уште првиот пат кога ја музичка желба: да ѝ го свирне на новодоселената виде.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
- Чао! – Изџавговорија радосно играчките кои прв пат видоа вакви животинчиња.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Исчисти се веќе еднаш, за да ни дојде некоја друга – нова, млада, убава и благоносна, каква што беше ти кога прв пат стапна на нашиве простори!“
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Ама тогаш бев прво одделение и прв пат одев на училиштен есенски излет. Тогаш немаше тетра - пакувања, ниту целофани, ниту најлон-ќеси.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Прв пат доаѓаат во овој крај и се одушевени од сѐ што им е понудено, од сместувањето, од храната, и од местоположбата на детскиот центар.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Кој успеваше да избега првиот пат, вториот пак го наоѓаа.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од 1960 г. кога Поп Арт- от прв пат се појави во Њујорк, овдешната уметничка сцена беше толку во тој фазон, што дури и тврдоглавите европјани мораа да признаат дека сме дел од светската култура.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ми се доближија роднините. Поздрави, прегрнувања како на доаѓање, кога се гледавме за прв пат.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Само три години по неговата смрт, кога требаше да патувам во Албанија, за прв пат кога патував во туѓина останав без неговите совети, загрижени мисли. Ми преостануваа неговите книги.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се гледаше дека светлокосиот не доаѓа за прв пат во колибата.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
За прв пат откако дојде во бригадата, Мече усети колку е убаво тука наутро кога првите зраци на сонцето ќе паднат над разбудениот младински логор, што се капеше во утринската светлина и веселост.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И смеејќи им се весело како прв пат кога ги сретна со колата, тој завесла во спротивен правец, мавтајќи им со рака од далеку.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Од тогаш па натаму разговорот течеше глатко, а на моменти стануваше и интимен.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На ќор-сокакот на нашата „патека на љубовниците“- споредна уличка со напуштени фабрики - каде што јас го усовршив движењето на прстите со кое за миг се откопчува градникот; зад јоргованите во Паркот Маркет каде што прв пат ме допре преку фармерките и твоите пупки, набабрени под проѕирниот памук, ми се чинеа лилави како јоргованите; на балконот на новиот Театар Кларк каде што си ги избришав дланките од солта од пуканките и ги протнав меѓу твоите бутини, а ти прошепоти, „Се чувствувам како Дорис Деј да нѐ гледа,“ - и тука не го направивме.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Од тој разговор ми останаа само спомени забележени во моето сеќавање, и делумно чепнати поради потресните околности на средбата. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 207
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Колку навикнати бевме несмасно да се плеткаме, колку совршено непогоден беше нашиот тајминг, како мислевме дека енергијата е екстаза. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 177
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Откако го поздравив - прв пат го сретнав Борхес 1969-та во Норман, во Оклахома, тој ме прими љубезно и ме предупреди: „Без политика, ве молам“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Се сеќаваш ли на таа со топлина смирена ноќ, и ние двајцата, со пот соединети, треперејќи како низ Плажата Оак Стрит да беснееше некој вонземен ветер којшто само ние го чувствувавме?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Борхес“, одговорив, „дојдов да ве видам и да ви го пожелам секое добро“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
- Никој, ама баш никој не ја познава? - праша повторно таа со малку построг и повисок глас од првиот пат.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Откако уште првиот пат, сето јаделиште што го донесоа го разделија, најправедно што можеа без да прават разлика помеѓу војник и офицер, додека седеа стуткани еден до друг во окопот на земја, им се приближи она едно Илија од Русе.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Стасаа во омушот. Во Ливаѓе братучедите доаѓаа прв пат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Не знае поради што, ама никако да го прифати како нормално дете кое оваа есен за прв пат треба да појде на училиште, особено не може да прифати почесто да се гледааат со Пеличка, нејзиното срце слути само лошо, чувство што не сака да го сподели со Пелагија.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Пред мене за прв пат се појави убавото лице на војникот кој не посегна по мојата чест!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Новата година за прв пат се приближуваше со поинакво значење, не за да донесе нови непознати страдања, туку да влезе во убавото малечко главче на Пеличка дека еднаш откако ќе изминат триста и шеесет и пет дена се менува бројот на годините со тоа што на претходната додаваме уште една.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Се исправија еленчињата и тогаш за прв пат се видоа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тогаш јас прв пат почнав да прашувам за душите човечки, дали животот продолжува во смртта или смртта во животот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прв пат сум без придружба, сама.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тогаш јас прв пат седнав на големата трпеза, со големите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тука прв пат ме баци.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само нѐ гледа онака, беспомошно, како прв пат да нѐ видел, што се вели, како да не нѐ познава.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
1. Си идеме од црква, од причесна. Вјасаме, речиси трчаме: по седум недели Велики пости, прв пат ќе се омрсиме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прв пат во животот видов жена таксист.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Змејко ми беше многу лут затоа што ме викаше да одам кај него, а јас ниту психички ниту физички не бев подготвена така лесно како првиот пат да влетам во слична шема.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Всушност, се присетив како тој се попали по неа првиот пат кога ја виде, сиротиот око не спушти од неа, и ете сега сè му оди по планот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Овој обид на гемиџиите имал и една друга последица: за прв пат тие се откриле пред Револуционерната организација дека постојат како револуционерна конспиративна група која што планира да се бори против османската власт и веднаш ја добиле нејзината подршка во лицето на нејзиниот прв човек - Гоце Делчев.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Од првиот пат кога те видов, те засакав.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Врховниот комитет, кој пред Европа се претставувал како изразувач на интересите на угнетеното македонско население и сакал да игра решавачка улога во ослободителната борба на Македонија, решил по втор пат (првиот пат тоа било т.н.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
- Па и првиот пат беше срамота, - ѝ реков.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Батали го, не му е прв пат – сосема се откажа Лета од потерата – туку седни да ти кажам за Мартин.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Почекај малку, порасни, знаеш ли кога прв пат во животот сум ја минал границата? Кога сум бил студент.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- За кого? – вцрвев, но не бев сигурна зошто: дали од изненадување, или од што сакав, а не можев да скријам дека темата ептен ме интересира.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А, не ти, уште основно не завршила, туку „дави„ со тоа!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Со ококорени очи ја гледав неа, тоа мало девојче загубено во големата, темна шума, тоа мало и храбро девојче што мавта со рачињата во ноќта, очекувајќи да ја здогледа чичко Љубе.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Прв пат плачев откако Мила замина.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- И Дена е овде! – неочекувано викна таа. – Бреза е со мене, а јас сум Дена! – викна уште еднаш и посилно од првиот пат.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Престанав кога почувствував нежен допир на рамото.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)