„Што е лага?“, повторив јас ставајќи ја ногата на првото скалило.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој веќе имаше потреба да згазне на првото скалило од својата имагинарна скала.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И само што стави нога на првото скалило, ние зинавме да викаме: — Товариш Хрушчов, товариш Хрушчов, викаме, ја креваме земјата, ја цепиме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со години стои на првото скалило - пријател и ништо повеќе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)