прв (прид.) - утро (имн.)

Со мене си кога спијам, кога го пијам првото утро.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Првото утро кога ја поминував охридската чаршија бев пресреќна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сето тоа им го објасни командирот уште првото утро кога се повлекоа од челните ровови.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Уште со првото утро, Сликарот почувствува немир, чуден творечки трепнеж, кој го влечеше кон ателјето, и кој го намести штафелајот и да ја подигне четката.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Уште со првото утро почна трескавично да слика. Да создава.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Лицето на неговиот очув беше едно од лицата на љубовта, она прво утро кога се преселија кај нив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И веднаш, со првото утро, почнало невидено градење.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И морето кое од далеку ја исмејува лековерноста На Тројанците кои во оган или со копје в гради Ќе го дочекаат првото утро на својот пораз).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Првото утро кога се разбудив во неговиот дом, ми рече: „Сонував како си правам куќа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Си правев куќа не нагоре, туку надолу. Не ја градев, туку ја копав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)