Дека местото каменливо, нивјето како кутии беа преградени со високи ѕидови, а исто така и патот од двете страни беше ограден. Нигде немаше ни жива душа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Водата во изворчето беше преградена со голем бел делкан камен.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)