Со времето ќе никне гороцвет и синчец во пресни зори ќе тагува над нив: ќе израснат млади фиданки на бели брези со гранки спуштени ко долги плетенки со одблесок на сребро... лете роса од пресна зора да ги лади, зиме со златно лисје да ги тажи и на пролет јата славеи да се збираат во нив и на сето грленце песни да им квилат...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А долу, во ливадата, се до пресна зора, цела ноќ, неуморно ќе се довикуваат штурците.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)