Според сведоштвото на отец Мида од неговите претсмртни ливчиња, кои по наредба на логотетот се чуваа во библиотеката на семинаријата кај отец Јулијан Граматик, како суво злато, со другите книги-истории, во таа точка, значи во самиот центар на светот, на златен држач што завршувал со рамна златна плоча, била поставена книгата со чудниот текст на неа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Имено, претсмртните ливчиња на отец Мида велат дека таванот на одајата, од десната страна на книгата, завршувал со сферична купола, мала апсида; во таа сферична купола, како мало небо, се наоѓало најчудното нешто што постои на овој свет: овална фреска на која бил насликан – нечестивиот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во претсмртните ливчиња на отец Мида стои, од збор до збор: „Каде и да застанев, тој ме гледаше, оти беше на сферичната купола, како да е искачен на небото, од каде сѐ се гледа; ме гледаше и како да сакаше да каже: не можеш да се сокриеш, да избегаш, да куртулиш од мене.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)