Внатре, на една мала маса за препишување стоеше стара книга, на која беше испишано она што пречесен отец Мида го беше сочинил, како умножение на тајниот запис од страшната одаја на пророштвата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
14. Вечерта, во одајата на пречесен отец Кирил Филозоф го гледавме записот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Ете гледаш, чедо мое, зошто пречесен отец Стефан не можел да го реши записот од прстенот на логотетот, иако во ука мошне вешт е и надарен: затоа што за него словата сочинети се од зборови, а за мене од гласови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но сламка надеж имаше: пречесен отец Мида, кој препис сочинил на записот, онаа вечер, за она кратко време од излегувањето од одајата со умножението до своето чудно полноќно претворање во букви, оставил краток и нејасен запис за она што го видел.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Ваше височество; тие букви од јужна Кападокија се родум, од каде потекнува по утробата мајчина и пречесен отец Стефан.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас сакам тоа да биде пречесен отец Иларион Сказник“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Отидов до одајата на пречесен отец Јулијан Граматик, постојав пред неа неколку минути и се вратив повторно во одајата на Писмородецот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)