Така јас после се залебив во социјалното каде што за кусо време почнав само за рушвет да работам додека не ме истераа и од тогаш пак му се вратив на приватниот бизнис.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сред екот на моето отворање приватен бизнис, борбата за негово разработување, трчање по инспектори и заводи, правење реклами, осмислување промоции, следење лагер и производство, контролирање вработени... ја морам секојдневно да се грижам за такозвана "оставштина".
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Но, задкулисните игри не изостануваат никаде, па ни во овој случај – што е и сосем очекувано и не треба многу да нѐ изненади.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Па така, оној кој ќе успее да „одвлече“ пет-шест вработени, намамувајќи ги на приватен бизнис, со потпишување спогодба за трајна деловна заедница, го добива раководното место во новата фирма – патем, не наговестувајќи дека сите пет основачи го уживаат истото право, односно го имаат првото да учествуваат во управувањето со претпријатието.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
И оваа приказна, барем на прв поглед, до овде делува сосема регуларно и праведно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)