Длабоко го погодуваше фактот што на Балканот секогаш мора секое семејство, заедница одново да започнува да се извишува од урнатините на поразите на претходните генерации, никако да се надоврзе на природниот континуитет на вредности.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)