пријатен (прид.) - миризба (имн.)

И нив ги возбудуваше пријатната миризба на јадењето што идеше од готварницата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
II Училишната канцеларија бргу се исполни со чад од лулата на Англичанецот кој постојано ја држеше в уста и испуфнуваше полека, рамномерно, како да врви мало, минијатурно вовче или како да се поткрева капаче на малечко тенџерче ифрлувајќи пареа и издишувајќи; префрлувајќи ја лулата од едната на другата страна на устата, полковникот Стивенс испуфнуваше само со крајчињата на устата; чадот имаше пријатна миризба како на тукушто покосено сено и стркнато со роса.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
ВЦ-то ширеше пријатна миризба на кокос и невообичаено за јавните тоалети во земјата, беше џам чисто.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Ама затоа пак гласот ѝ беше певлив, мекамлиски, без стрчки во извивањето, а за пријатната миризба на мошус и амбра што павташе од неа, и да не зборуваме.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Додека си ја подготвуваше вечерата, устата му се полнеше со вода, а носот се ширеше, вдишувајќи ја пријатната миризба.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Вивнаа пламенчиња под жарот од сланината што почна да се топи, се рашири пријатна миризба, создавајќи во изѕемнатата душа на детето нишка од убаво настроение.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одајчето се исполни со пријатна миризба.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Атмосферата на свеченост, разгорениот оган, стопленото сопче, пријатната миризба на пржената сланина, му го зголемија расположението на момчето, па за првпат откако беше дојден во колибата, откако беше затрупан од снегот, се почувствува безгрижен, спокоен.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Се викаат ноќник, цветовите се отвараат ноќе и шират многу пријатна миризба.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Низ воденицата се рашири пријатна миризба.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)